Digitale toegankelijkheid schiet tekort voor mensen met een beperking

Voor mensen met een beperking is het zelfstandig digitaal regelen van overheidszaken, zorg, onderwijs en bankzaken nog steeds vaak moeilijk of zelfs onmogelijk. Dit blijkt uit de jaarlijkse monitor over het VN-verdrag handicap, waarin het College voor de rechten van de mens de overheid oproept om meer concrete doelstellingen te formuleren voor digitale toegankelijkheid en dienstverlening.

Mensen kunnen bijvoorbeeld informatie niet tot zich nemen omdat er bij filmpjes geen ondertiteling aanwezig is, een formulier niet invullen omdat een site niet zonder muis te gebruiken is en geen afspraak maken met hun zorgverlener omdat een patiëntenomgeving niet toegankelijk is, zo meldt het College op haar website.

Het VN-verdrag handicap verplicht de overheid om maatregelen te nemen om de toegankelijkheid van digitale informatie en andere diensten te garanderen. Daarnaast moet de overheid ervoor zorgen dat ook private partijen de toegankelijkheid van hun digitale informatie en diensten verbeteren. 

Private dienstverleners

De overheid heeft door de jaren heen al veel stappen gezet richting digitale toegankelijkheid. Toch voldeed in oktober 2024 slechts 6% van de ruim 9059 websites en mobiele apps waarvoor de overheid verantwoordelijk is, aan alle toegankelijkheidseisen. Dat blijkt uit het Dashboard DigiToegankelijk van de Rijksoverheid. 

Voor verschillende essentiële private dienstverleners, zoals in de zorg en het onderwijs, ontbreekt (deels) wetgeving over toegankelijkheid. Terwijl hier nog veel problemen zijn. Zo is digitaal lesmateriaal niet altijd toegankelijk voor studenten die voorleessoftware of andere ondersteuningsprogramma’s gebruiken. 

Ook blijkt uit onderzoek dat geen enkele van de onderzochte websites van 80 ziekenhuizen volledig voldoet aan de toegankelijkheidseisen en zijn er in de zorg signalen dat persoonlijke gezondheidsomgevingen, zoals het elektronische patiëntendossiers niet of nauwelijks toegankelijk zijn voor mensen die een schermlezer gebruiken. Mensen kunnen daardoor soms geen afspraken maken of uitslagen van onderzoeken niet inzien. Het College pleit er dan ook voor om toegankelijkheidseisen vast te leggen voor essentiële private dienstverleners.

Fysieke dienstverlening

In diverse sectoren neemt bovendien de fysieke dienstverlening af, wat resulteert in bijvoorbeeld verminderde telefonische bereikbaarheid of de sluiting van bankfilialen. Wanneer digitale dienstverlening of informatie niet toegankelijk is, kunnen mensen hun zaken minder goed of niet zelfstandig regelen. 

Het College doet als toezichthouder op de uitvoering van het VN-verdrag handicap een aantal aanbevelingen om digitale toegankelijkheid en dienstverlening voor mensen met een beperking te verbeteren, waaronder ‘Formuleer concretere doelstellingen voor de Nationale strategie’, ‘betrek mensen met een beperking’ en ‘garandeer de toegang tot overheidsdienstverlening voor vertegenwoordigers. 

No newline at end of file