Staaroperatie aan twee ogen tegelijk geeft winst voor patiënt, financiën en milieu

Met 180.000 operaties per jaar is de staaroperatie de meest uitgevoerde ingreep in Nederland, zo schrijft het AD. Staar is een oogaandoening waarbij de ooglens door veroudering vertroebeld raakt, waardoor het zicht verslechtert. De behandeling ging tot nu toe in twee delen: eerst word je geopereerd aan het ene oog, twee weken later aan het tweede. Die twee operaties in één keer doen leidt niet tot meer complicaties en de verbetering van het zicht is hetzelfde als bij de eerdere operatie, constateren professor Rudy Nuijts en zijn mede-onderzoekers, na onderzoek onder 865 patiënten.

Die bekende twee weken tussen de twee oogoperaties worden van oudsher aangehouden om te voorkomen dat in beide ogen tegelijk een ontsteking optreedt. Een complicatie vanwege een infectie is zeldzaam geworden, zegt Nuijts. "Dat komt voor bij 1 op de 15.000 ogen. We laten nu antibiotica achter in het oog, wat de kans doet afnemen."

Minder thuiszorg

De voordelen van deze nieuwe techniek voor de patiënt zijn groot, zegt Nuijts. Patiënten moeten na de operatie meerdere keren per dag hun ogen druppelen. Twee operaties op verschillende momenten zorgen dus voor overlappende druppelschema’s.

"Een deel van de patiënten ontvangt hiervoor thuiszorg. De nieuwe techniek zorgt voor één overzichtelijk druppelschema en minder gebondenheid aan thuiszorg. Ook ervaart de patiënt geen verschil in zicht tussen beide ogen in de tussenperiode. Daarnaast hoeft familie minder vaak vrij te nemen voor ritjes naar het ziekenhuis, omdat er minder afspraken zijn."

Minder ziek melden

Sandra Vorstenbosch uit het Limburgse Beek onderging 5 weken geleden haar staaroperatie. Van kinds af aan ziet ze met -10 erg slecht. "Toen mijn ogen in het ziekenhuis werden gecontroleerd zagen ze dat ik staar erbij had. Dit was bij mij onopgemerkt gebleven, want ik zag al slecht."

In het ziekenhuis vroeg Vorstenbosch aan professor Nuijts of ze niet twee ogen tegelijk konden doen. Tot haar verbazing hoorde ze ‘ja’. "Ik dacht: had ik het maar niet gevraagd, dadelijk gaat er iets mis en het zijn tóch je ogen. Maar het bleek meteen voordelen te hebben. Ik hoefde me maar één keer ziek te melden en hikte niet tegen die tweede operatie aan. Je ziet er toch tegenop. Vervolgens hoefde ik voor controle maar één keer naar het ziekenhuis, dat scheelt je weer een rit."

Vanuit haar werk -Vorstenbosch werkt in de wijkverpleging- ziet ze óók de voordelen van de nieuwe techniek. Ze helpt mensen die zelf niet kunnen druppelen na een staaroperatie. "Het scheelt zoveel zorgmomenten. Kijk ik naar de werkdruk en het personeelstekort, is dit een vooruitgang. En het is milieuvriendelijker."

Minder CO2-uitstoot

Nuijts en zijn team zagen dat er jaarlijks in potentie -en in het meest optimale scenario- tot 27 miljoen euro aan maatschappelijke kosten bespaard worden als dit in heel Nederland wordt ingevoerd.

Ook werd er in kaart gebracht hoeveel CO2-uitstoot hiermee bespaard wordt. Een vermindering van 25 procent, met name omdat mensen minder op en neer naar het ziekenhuis hoefden, ziet Nuijts. De komende twee jaar onderzoekt het team hoe deze techniek in Nederland verder geïmplementeerd kan worden.